تا بارگذاری کامل صفحه صبور باشید...
اگر مدت زیادی منتظر مانده اید F5 را بفشارید!

آرشیو شماره های گذشته روزنامه هنرمند

  • هنرمند را دنبال کنید!

  • یادداشت

  • آخرین نوشته ها

    • بررسی «هنرمند» درباره سوء استفاده برخی برنامه‎سازان تلویزیون از مخاطب
      7138 بازدید
    • نقدی بر سرود تیم ملی فوتبال به نام «یازده ستاره» برای حضوردر جام جهانی
      5881 بازدید
  • نقدی بر سرود تیم ملی فوتبال به نام «یازده ستاره» برای حضوردر جام جهانی
    سالار کلیشه خوان‌ها

    12804

    چهارشنبه 23 می 2018 - 15:18

    5882 بازدید

    شماره 919

    علی نجفی|  بعد از رونمایی از سرود رسمی تیم ملی با صدای سالار عقیلی انتقاداتی در این زمینه بوجود آمده است. می‌توان این اثر را به عنوان یکی از آثار ضعیف سالار عقیلی در سال‌های اخیر  به حساب آورد. در ابتدا قرار بود علیرضا قربانی نیز در تولید این سرود همکاری داشته باشد که بعد از مدتی به دلیل اینکه این اثر با شخصیت هنری و سبک کار‌ی‌اش فاصله زیادی داشته انصراف داد. اکنون که یازده ستاره منتشر شده است می‌توان به دلیل انصراف قربانی پی برد و شاید بهترین قدم را در مسیر هنری و کاری‌اش برداشته باشد. سرود یازده ستاره که با همکاری ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی و آهنگسازی و تنظیم بابک زرین و ترانه احسان افشاری ساخته شده است و گویا قرار بوده کار در فضای حماسی باشد. همکاری بابک زرین و سالار عقیلی پیشینه زیادی دارد و آثار موفقی چون «تبریز در مه» و «معمای شاه» و «ایران» را با اشعار زنده یاد افشین یداللهی تولید کرده اند. بعد از فوت یداللهی شاید کار برای عقیلی و زرین کمی سخت‌تر شده باشد. از انتقادات وارده به شعر «یازده ستاره» که بگذریم نوع آهنگسازی زرین نیز کمی جای تامل دارد. فضای ابتدایی آهنگ برای مخاطب تکرای به نظر می‌رسد. در ادامه اثر نیز هیچ نوع آوری و کاره ویژه‌ای از آهنگساز شاهد نیستیم. اثر «یازده ستاره» سعی شده در دستگاه همایون ساخته شود و یا همان مینور موسیقی کلاسیک اما در حقیقت نمی‌توان این اثر را ایرانی و سنتی نامید و بیشتر فضای پاپ را به مخاطب لقا می‌کند. هرچند زرین در میانه آهنگ با استفاده از تکنوازی سه تار و تحریرهای بیش از حد سالار عقیلی قصد داشته فضای ایرانی و سنتی را به مخاطب القا کند ولی موفق نشده است. به نظر می‌رسد اگر این آهنگ از فضای ارکسترال خارج و بجای موسیقی رزمی موسیقی بزمی با صدای خواننده‌ پاپ چون حامد همایون تولید می‌شد نتیجه بهتری به همراه داشت. از طرفی آهنگ‌های تولید شده کشورهای مختلف در جام جهانی کاملا  فضای فوتبالی و جام جهانی را برای مخاطب به ارمغان می‌آورد دور از حماسه و جنگ! شاید کمی شادی هم بد نباشد در برخی آثار مخاطب پسند داشته باشیم و صرفا  نگاه حماسی به هر موضوع گاهی اوقات نتیجه عکس می‌دهد. البته علیرضا عصار و امیر تتلو نیز آهنگ‌های را منتشر کرده‌اند که اتفاقا آهنگ تتلو مورد استقبال مخاطبین هم قرار گرفته و سنخیتش با فوتبال و جام جهانی بیشتر از سرود یازده ستاره است. از طرفی نباید فراموش کنیم سالار عقیلی در چند سال اخیر تبدیل به یک سفارشی خوان حرفه‌ای شده است که بعضا هم آثار قابل قبولی تولید می‌کند اما وقتی کار سفارشی می‌شود قطعا از کیفیت هنری اثر کاسته می‌شود. با این شرایط اگر فرصت به دیگر خوانندگان هم داده شود خود عاملی بر کیفیت بیشتر اثر خواهد شد. در ادامه نظر سالار عقیلی درباره سرود رسمی یازده ستاره را می‌خوانید که خود معتقد است این اثر تماما ایرانی نیست. عقیلی می‌گوید: مسلما از ایران و برای ایران خواندن کار بسیار سختی است، به طوری که هنوز سنگینی این بار را روی دوش خود احساس می‌کنم ولی از خدا به خاطر رخ دادن این اتفاق مهم متشکر هستم. باتوجه به اینکه مردم در این کار توقع زیادی از من داشتند، کار دشوارتر بود. این خواننده اضافه کرد: این اثر تماما ایرانی نیست و به سبب اجرای آن در جام جهانی سعی کردیم جهانی باشد. با توجه به سازها و فضای‌هایی که در ارکستر ملی وجود دارد، صرفا کار ایرانی نمی‌سازیم.

     

    شما می توانید تصویری از خودتان را در کنار دیدگاهی که می نویسید، قرار دهید!

    بدون دیدگاه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    سیامک ساسانیان