خلق کردن حس خوبی به من می‌ دهد

به گزارش روزنامه هنرمند پریسا محسنی اصیل، متولد اول اردیبهشت هزار و سیصد و هفتاد و یک، کارشناسی کارگردانی سینما و کارشناسی ارشد کارگردانی نمایش، بازیگر تصویر و نمایش که در کارنامه هنری این هنرمند نمایش های مدرسه پینوکیو، جیرجیرک، دراکولا، مرغ ماهیخوار، بووگی ووگی برادوی، ال پسادیا، آخرین دختر، سنزا، مستند شوک، فیلمهای کوتاه مثل دمل، تمایل، آوند، مسخ، ماندانا، زندگی با نویسنده و همچنین سریال حضرت موسی دیده می شود، با پریسا محسنی گفتگویی کوتاه داشته ایم که با هم می خوانیم.

*چرا از اینهمه فعالیت هنری «بازیگری» را انتخاب کرده اید؟

برای من این کار فرصتی برای تجربه زندگی‌ های مختلف است، همیشه دوست داشته ام جای دیگری باشم، حرف بزنم، زیست کنم و با تمام وجود جهان دیگری را لمس کنم، از طرفی خلق کردن حس خوبی به من می‌ دهد، ترکیب این دو باعث شد سمت بازیگری و کارگردانی بروم.

*رسیدن به دنیای تصویر و دیده شدن چه المان هایی می خواهد و فضا برای رشد جوانها در دنیای تصویر و نمایش چقدر فراهم است؟

شاید کلیشه‌ای باشد اما حقیقت این است که علاوه بر استعداد، تلاش، پشتکار، جسارت و استمرار خیلی مهم است. باید خودمان مسیرمان را بسازیم و منتظر معجزه نباشیم؛ هیچکس جز خودمان نمی‌ تواند آینده‌ مان را رقم بزند.

*تلخی ها و شیرینی های این حرفه از نظر شما چیست؟

شیرینی کار وقتی است که نقش را زندگی می‌ کنم و می‌ بینم مخاطب با من همراه است. تجربه کنار آدمهایی که به جزئیات اهمیت می‌ دهند و زندگی دنیاهای تازه، برای من خیلی لذتبخش است. تلخی‌ ها هم بیشتر نقدهای ناعادلانه‌ است که اما همه اینها کمک می‌ کنند رشد کنیم.

*علاقه مندی شما بیشتر چه نقش هایی است و دوست دارید کنار کدام بازیگرها و برای کدام کارگردانها بازی کنید؟

من عاشق نقشهایی هستم که پیچیده و فرم‌ گرا باشند؛ نقشهایی که جسم و روحم را درگیر کنند و لایه‌ های پنهان داشته باشند. کار با کارگردانهای جسور و آوانگارد برای من هیجان‌ انگیز است و حسرت کار با استادانی مثل کیارستمی و سمندریان همیشه با من است.

*چه ویژگی هایی را در کار و زندگی تان در نظر می گیرید تا بازیگر بهتری شوید؟

تماشای جهان و توجه به جزئیات خیلی مهم است. وقتی عمیق نگاه کنیم، جهان‌ بینی غنی‌ تری پیدا می‌ کنیم و نقش ها را واقعی‌ تر خلق می‌ کنیم.

*سواد آکادمیک یا تجربیات شخصی، کدام مورد به یک بازیگر بیشتر کمک می کند؟

هر دو مکمل هم هستند. تکنیک چارچوب می‌ دهد و تجربه حس واقعی زندگی را اضافه می‌ کند. ترکیب این دو است که نقش‌ ها را باورپذیر و جذاب می‌کند.

*به زودی به یکی از سلبریتی های ما تبدیل خواهید شد؟

هدفم شهرت نیست، هدفم تأثیرگذاری است و اگر حتی یک نفر با دیدن کاری که بازی کرده‌ام زندگی‌ اش کمی بهتر شود، برای من کافی است.