تا بارگذاری کامل صفحه صبور باشید...
اگر مدت زیادی منتظر مانده اید F5 را بفشارید!

آرشیو شماره های گذشته روزنامه هنرمند

  • هنرمند را دنبال کنید!

  • یادداشت

  • آخرین نوشته ها

    • بررسی «هنرمند» درباره سوء استفاده برخی برنامه‎سازان تلویزیون از مخاطب
      7200 بازدید
    • نقدی بر سرود تیم ملی فوتبال به نام «یازده ستاره» برای حضوردر جام جهانی
      5952 بازدید
  • 4178

    یکشنبه 10 ژانویه 2016 - 20:35

    3291 بازدید

    شماره 410

    هنرمند: تب خوانندگی در بین بازیگران سینما اتفاق جدیدی نیست و پیش از این نیز چهره‌های معروف سینما به سمت موسیقی گرایش داشته‌اند و برای تفنن هم که شده لااقل دست به انتشار یکی دو ترک در تیتراژ سریال‌هایی که خود در آن حضور دارند، می‌زنند. در این میان برخی هم جز با دادن آلبوم و کنسرت راضی نمی‌‌شوند. اما با همه این تفاصیل کارنامه ستارگان سینما ایران در عرصه خوانندگی کارنامه قابل قبولی نیست و این هنرپیشگان لزوما نتوانسته‌اند موفقیت‌های دنیای بازیگری را در حوزه موسیقی بدست بیاورند و این خود گواه بر شعور و سلیقه شنیداری بالای مخاطب است و نباید به سادگی از کنار این موضوع رد شد. در فهرست بازیگران سینما نام‌هایی چون بهرام رادان، حامد بهداد، اشکان خطیبی، مهران مدیری، شهاب حسینی و… به چشم می‌‌خورد که به تازگی نام بانویی از سینما نیز به این فهرست اضافه شده است.

    هنگامه قاضیانی چهره نام آشنای موفق سینمای ایران و برنده دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم فجر است، که این بار هوای خوانندگی به سرش زده بود، شنبه ۱۹ دی ماه در تالار وحدت به روی صحنه رفت تا تجربه جدید و تمرین‌های آغازین موسیقایی‌اش را در بین دوستان سینمایی و مردمی‌ که به اعتبارش در سینما و بعضا دیدن چهره بازیگر محبوبشان از نزدیک، گرد هم آمده بودند به اشتراک بگذارد. قاضیانی از سال ۱۳۸۰ با فیلم ســینمایی «سایه روشــن» به کارگردانی حسن هدایت وارد سینما شد و در ادامه نیز بنا به علاقه و استعدادش توانست بدون تحصیلات آکادمیک و کاملا خودآموز و تجربی جاپای خود را در سینما سفت کند و موفقیت‌هایی را بدست بیاورد. شاید تجربه موفق قاضیانی در سینما باعث شده هنر را صرفا حسی بداند و به آموزش و ممارست در تمرین اعتقاد زیادی نداشته باشد و باری دیگر بخواهد خودش را در عرصه هنر به چالش بیندازد و به امید موفقیت‌هایی که در سینما کسب کرده، وارد عرصه حرفه‌ای موسیقی شود.

    این کنسرت بازخوانی آثار قدیمی‌ و به یاد ماندنی دوران زندگی قاضیانی و البته چند آهنگی که قبلا در فیلم‌هایی چون «به همین سادگی» میرکریمی‌ و «من مادر هستم» جیرانی خوانده بود اختصاص داشت. از لحاظ تکنیکی هم که نمی‌‌شد توقعی زیادی از یک علاقه‌مند به موسیقی داشت و رضا تاجبخش تنظیمات را به گونه‌ای انجام داده بود که ضعف‌های خواننده به چشم نیاید. البته هوشمندی این بازیگر در انتخاب نوازنده قابل تحسین بود، به شکلی که نوازندگان ارکستر این گروه تازه تاسیس از نکات مثبت این اجرا به حساب می‌آمدند. طراحی لباس گروه و خوش صحبتی قاضیانی در این برنامه نیز برای مدعوین خالی از لطف نبود. حال باید منتظر بود و دید هنگامه قاضیانی این احساس درونی را برای همیشه کنار خواهد گذاشت و یا مثل عرصه بازیگری سعی در ثبت نامش در موسیقی دارد و این تازه شروعی برای فعالیت‌های پیش رویش خواهد بود.

    شما می توانید تصویری از خودتان را در کنار دیدگاهی که می نویسید، قرار دهید!

    بدون دیدگاه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    سیامک ساسانیان