- روزنامه هنرمند - http://honarmandonline.ir -

سینما قهرمان ندارد

سپیده آماده| «دانیال عبادی» بازیگری را با حضور در نقش یک فیلم سینمایی غیرمنتظره به کارگردانی محمدهادی کریمی آغاز کرد و کریستال، امشب شب مهتابه، یکی از ما دو نفر، کالسکه، متل قو و آتش بس از جمله فیلم‌‌هایی است که با بازی او بر پرده نقره‌ای سینماها جای گرفت. عبادی بازیگری را در مدیوم تلویزیون هم تجربه کرد و سریال‌‌هایی مانند معراجی‌‌ها و راستش را بگو دو سریالی است که با بازی او بر آنتن رسانه ملی راه یافته است. این روزها فیلم دو عروس با بازی دانیال عبادی در فهرست اکران سالن‌‌های سینمایی قرار گرفته است، به همین بهانه گفتگویی با این بازیگر داشته‌ایم تا از کمرنگ شدنش در سال‌های اخیر بر پرده سینما و برنامه‌‌های آتی‌اش بپرسیم.

شما بازیگری را با فیلم غیرمنتظره‌‌ آغاز کردید، از آشنایی با آقای کریمی بگویید که به حضور در این فیلم سینمایی منجر شد.

من به پشت صحنه فیلم «بچه‌‌های ابدی» به کارگردانی خانم درخشنده دعوت بودم، همان جا بود که با آقای «شهاب حسینی» آشنا شدم و ایشان من را برای بازی در فیلم غیرمنتظره به آقای محمد هادی کریمی معرفی کردند. برای کار تست دادم و چند روز بعد با من تماس گرفتند و گفتند که برای بازی در این فیلم انتخاب شده‌ام.

پیش از غیرمنتظره، سابقه بازی یا حضور در دوره‌‌های آموزش بازیگری را نداشتید؟

نه اما به صورت تجربی در دوران مدرسه در گروه تئاتر مدرسه همکاری داشتم و پس از آشنایی با آقای کریمی دوره‌‌های بازیگری را در آموزشگاه آقای سمندریان گذراندم و یک دوره هم فن بیان هم در محضر آقای میکائیل شهرستانی بودم.

پس از غیرمنتظره شما در فیلم امشب شب مهتابه باز هم به کارگردانی آقای کریمی حضور پیدا کردید.

بله در آن پروژه من با خانم افشار همبازی بودم در نقش جوان خواننده معروفی که به ناگاه دچار بیماری سرطان‌ می‌شود و این بیماری همزمان‌ می‌شود با بارداری همسرش، قهرمان آن داستان به دنبال جاودانه شدن بود و‌ می‌دانست با هیچ روشی‌ نمی‌تواند به جاودانگی برسد این فرد از همه لحظات زندگی‌اش برای کودکی که هیچ گاه نخواهد دید فیلم‌ می‌گیرد، داستان این فیلم برایم خیلی جالب بود. من برای این نقش ۷ کیلو وزن کم کردم چون قرار بود نقش یک سرطانی را بازی کنم و همان سال هم در جشنواره فجر در بخش تجلی اراده من از وزارت بهداشت وقت، لوح تقدیر برای بازی در این کار گرفتم.

چرا همکاری تان با آقای کریمی در پروژه‌‌های بعدی‌شان ادامه‌دار نشد؟

در پروژه بعدی «برف روی شیروانی داغ» که قرار بود با ایشان همکاری داشته باشم، به دلیل همزمانی چند پروژه سینمایی از همکاری بازماندم و در سایر پروژه‌‌ها هم شاید شخصیت‌‌های داستانشان مناسب من نبودند و نتوانستیم با هم همکاری داشته باشیم.

یکی از تجربه‌‌های موفق شما در بازیگری، تجربه‌ای بود که در پروژه یکی از ما دو نفر خانم میلانی داشتید. پس از آن هم نقش کوتاهی را در آتش بس ۲ ایفا کردید. کار با خانم میلانی چطور بود؟

خانم میلانی یکی از بهترین کارگردان‌‌های خانم کشور هستند و من از تجربه همکاری با ایشان بسیار لذت بردم، در آتش بس ۲ هم من دو سکانس به صورت افتخاری با ایشان کار کردم و تجربه بسیار خوبی بود.

در سال‌‌های ۹۱ و ۹۲ شما در سه فیلم متل قو، کالسکه و کنار دریا بازی کردید، فیلم‌‌هایی از سینمای بدنه که بسیار شبیه به هم بودند و در نهایت هم گیشه‌‌های چندان موفقی را تجربه نکردند. نظر خودتان در خصوص این سه فیلم چیست؟

آن زمانی که شما از آن یاد‌ می‌کنید بدترین روزهای سینمای ما بود، روزگاری که سینما دوران رکود خود را سپری‌ می‌کرد و به دلیل بازگشت محدود سرمایه به تهیه کننده، آثار سینمایی تولید‌ نمی‌شدند و خیلی‌‌ها به سمت تولید آثار در شبکه نمایش خانگی روی آورده بودند، در چنین شرایطی بود که من ترجیح دادم به جای آنکه در فیلم‌های شبکه نمایش خانگی بازی کنم، در پروژه‌‌های سینمایی حضور داشته باشم و به هر حال به اقتضای شرایط آن زمان، آدم به اجبار‌ می‌رسد که در یک سری از کارها حضور داشته باشد.

از سال ۹۳ تا به امروز فیلمی با حضور شما بر پرده سینماهای جای نگرفته است، چرا؟

من در طول ۲ سال گذشته ۶ فیلم سینمایی در نوبت اکران داشته‌ام که از پرده سینماها دور ماند.

کدام فیلم‌ها؟

یکی همین فیلم دو عروس که به تازگی به پرده سینماها اضافه شده است و همچنین فیلم عطر تلخ عطر شدین، فرمول ۱۳، دویدن با شب، شب زخمی، زمهریر که هنوز اکران نشده‌اند، در این میان دو فیلم دویدن با شب و شب زخمی هم از گزینه‌‌های فیلم‌‌های هنر و تجربه هستند.

چه مسئله ای باعث شد شما که سابقه حضور در گونه ای مشخص از سینما را داشته‌اید، در یکی دو سال اخیر تصمیم گرفتید در فیلم‌‌های هنر و تجربه هم بازی کنید؟

دو سالی که‌ می‌فرمایید کم رنگ بوده‌ام، به این دلیل بود که پیشنهادهای آثار سینمای تجاری را رد‌ می‌کردم و سعی داشتم نقش‌‌های متفاوت را تجربه کنم، به همین دلیل تعداد آثار سینمایی ام کاهش پیدا کرد. دوست داشتم گونه دیگری از سینما را تجربه کنم و الان هم از این اتفاق بسیار خوشحالم و تمام تلاشم این است که در کارهای متفاوت حضور پیدا کنم، چون به اندازه کافی در آن نوع از سینما بازی کرده‌ام.

شما که تجربه حضور در فیلم‌‌های تجاری و سینمای بدنه را هم داشته‌اید، تفاوت‌‌ها میان این نوع سینما را با آثار هنر و تجربه در چه می‌دانید؟

خیلی متفاوت است چون با هزینه‌‌های کم اتفاق‌ می‌افتد و بخش تجاری قضیه در این نوع از سینما نمود ندارد، سینمای هنر و تجربه سینمای دلی است و با افراد با قلبشان در این کارها حضور پیدا‌ می‌کند و توقع دارند که با استقبال خوب مردم و منتقدان روبرو شود و تشویق منتقدان و مخاطبان باعث‌ می‌شود همه خستگی‌‌های و مشکلات از یاد آدم برود.

هنر و تجربه یکی از ره آوردهای دولت چهار ساله آقای روحانی و مدیریت حجت اله ایوبی در حوزه سینما است. نظر ما به عنوان بازیگری که در این گونه از سینما سابقه بازی داشته است، درباره هنر و تجربه چیست؟

هر پدیده جدیدی معمولا با مقاومت قدیمی‌‌ها روبرو‌ می‌شود و این طبیعی است، به طبع این اتفاق هم مخالفان و موافقانی دارد اما به نظر من اتفاق بسیار خوبی است چون خیلی از کارگردانانی که ایده‌‌های متفاوت دارند در این غالب فرصت ظهور پیدا‌ می‌کنند و از دل همین ایده‌‌های متفاوت‌ می‌توان به نتیجه‌‌های خوب رسید و ما کم نداشته ایم فیلم‌‌هایی بسیار خوبی که از این گونه از سینما برآمده و کل سینما را هم تحت تاثیر قرار داده‌اند و این نشان دهنده موفقیت این گونه از سینما است.

بعد از غیبتی ۳ ساله با فیلم دوعروس داوود موثقی بر پرده سینماهای حاضر شدید، از نقشتان در این فیلم بگویید؟

من در این فیلم نقش کارمند ساده و خوش قلبی را دارم که مانند سایر کارمندها دچار روزمرگی‌ می‌شود، من تمام تلاشم را کردم و امیدوارم که مورد قبول واقع شود.

پیش‌بینی‌تان در خصوص فروش این فیلم چیست؟

فیلم این روزها رقبایی در اکران داد که رقابت با آنها کار سختی است، اما امیدوارم مردم کار را دوست داشه باشند.

اتفاقی که در سال‌های اخیر در سینمای ما رخ داده، تغییر ذائقه مخاطبان است و غالب آثار سینمای ما برگرفته از یک نوع از سینما است، نظر خود شما درباره تغییر نوع سینما در سالهای اخیر چیست؟

به نظر من مردم ایران اصولا تا ته یک چیز را در نیاورند، ترکش‌ نمی‌کنند و اگر اتفاق خوبی بیفتد با شدت جلو‌ می‌روند تا تمام بشود و چیزی از آن باقی نماند. نه تنها ژانر ملودرام اجتماعی بلکه در سینمای کمدی، بدنه و حادثه ای در مقطع زمانی خاصی تا انتها رفته است و امیدوارم که همه ژانرها در سینمای ما مورد توجه قرار بگیرند. ما قهرمان در سینما کم داریم و امیدوارم به سمت قهرمان پروری برویم.

اتفاقی که در سال‌های اخیر در عرصه سینما ما افتاد افزایش سالن‌‌هایی سینمایی و افزایش گرایش مردم به سینما و در ادامه گیشه‌‌های موفق فیلم‌‌ها بوده است، به نظر شما این اتفاق تا چه حد می‌تواند در اشاعه سینما ایران در میان مخاطبان جوانی که روزگاری تنها به سینما هالیوود اقبال نشان می‌دادند، تاثیرگذار باشد؟

سینما یک صنعت است و صنعت هم همیشه باید بازگشت مالی داشته باشد، زمانی که بازگشت سرمایه برای تهیه کننده اتفاق بیفتد، تهیه کننده انگیزه پیدا‌ می‌کند تا آثار بیشتری تولید کند و این برای همه عوامل سینما خوب است و خدا را شکر که این اتفاق‌ می‌افتد و در ادامه باعث‌ می‌شود که مخاطبان هم فیلم‌‌های خوب سینمای کشور خودمان را جایگزین معادل‌‌های خارجی کنند.

اتفاقی که در سالهای اخیر رخ داد، درخشش بازیگران ما در کنار فیلم‌‌ها در جشنواره‌‌ها و مجامع بین المللی بود و برای نمونه می‌توان به جایزه کن بهترین بازیگر مرد اشاره داشت که به شهاب حسینی اختصاص پیدا کرد، چنین اتفاقاتی چه تاثیری در خودباوری بازیگران ایرانی دارد؟

این اتفاق‌‌ها افتخاری برای سینماگران است، سینمای ما در دنیا بسیار جا افتاده است و این جای خوشحالی برای همه ماست.

این ماجرای باند بازی در سینما که برخی از هنرمندان هم به آن اشاره می‌کنند، چیست؟

من اعتقادی به وجود باند بازی در سینما ندارم. به هر حال یک تهیه کننده یا کارگردان یا گروه تولید، زمانی که‌ می‌خواهد کاری را شروع کنند، به طبع کسانی را که راحت‌تر با آنها کار‌ می‌کنند، برای کار انتخاب‌ می‌کنند مگر اینکه بنا به اقتضای شرایط یک نقش، مختص به یک بازیگر خاص نوشته شده باشد. به هر حال هر تهیه کننده ای دوست دارد با کسانی که تجربه همکاری داشته است مجددا کار کند. فکر کنید این همه بازیگر وجود دارد و تهیه کننده و کارگردان حق انتخاب دارند و کسانی را انتخاب‌ می‌کنند با آنها راحت‌تر کار‌ می‌کنند. امیدوارم که شرایط در سینما ما به گونه‌ای بشود که همه اهالی سینما برای خودشان و باندی داشته باشند که بتوانند همیشه کار کنند.

شما دو تجربه کار در تلویزیون را هم داشتید، معراجی‌‌ها و راستش را بگو اما پس از آنها دیگر سریالی با بازی شما بر آنتن رسانه ملی جای نگرفت، چرا؟

پیشنهادات سینمایی داشتم و مشغول آثار سینمایی بودم و اگر پیشنهاد خوبی از سوی تلویزیون باشد، استقبال‌ می‌کنم.

تئاتر چطور؟

پیشنهادات بسیاری از تئاتر دارم و در تمرین ۳ نمایش هم حضور پیدا کردم اما به دلیل تغییر زمان اجرا در نهایت نتوانستم به روی صحنه بروم، اگر دغدغه‌‌های این روزهایم کم شود خیلی دوست دارم که در تئاتر هم حضور داشته باشم.

برنامه‌‌های جدیدتان چیست؟

در حال حاضر یکی دو پیشنهاد سینمایی دارم که در حال بررسی هستم، در یک سال اخیر به دلیل قبولی‌ام در مقطع پی اچ دی و تحصیل در دانشگاه درگیری‌‌های بسیاری داشتم که اگر این درگیری‌‌ها کم شود برنامه تئاتر هم دارم.