علی نجفی|سال نودوپنج برای موسیقی و اهالی آن سالی دور از هیاهو با تلخ و شیرین‌های بسیار بود. انتشار ویدیوی مبنی بر خبر بیماری خسرو آواز ایران در نوروز نود و پنج کام بسیاری را تلخ کرد. هرچند از آن روز حدود دوازده ماه می‌گذرد و در این مدت اخبار ضد و نقیض بسیاری در خصوص حال استاد شجریان منتشر شد، گویا بالاخره حال ایشان رو بهبود است و دعاهای مردم ایران در ساعات اولیه سال مستجاب شده است. البته خبر بیماری استاد شجریان تنها پیش درآمدی بر سال پر رونق موسیقی کشور بود که در مقایسه با سال نودوچهار کارنامه موفقی از خود برجای گذاشته و در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.
- مهم‌ترین اتفاق این سال را باید ثبات مدیریتی در بخش‌های مختلف حوزه موسیقی دانست که نتیجه‌اش در رویدادهای موسیقایی سال، نمود پیدا کرده است. از حکم مدیرکلی فرزاد طالبی گرفته تا دبیری حمیدرضا نوربخش در سی‌و‌دومین و البته سی‌و‌سومین جشنواره موسیقی فجر و البته انتخاب اعضای هیئت مدیره خانه موسیقی که دستاوردهای این سال محسوب می‌شوند.
- معرفی فرزاد طالبی به عنوان مدیرکل موسیقی بعد از چندین ماه سرپرستی و کارنامه خوبی که از خود برجای گذاشت همه را متقاعد کرد بهترین گزینه برای این پست می‌تواند باشد. شاید فعالیت‌های طالبی باعث شد که فعالان حوزه موسیقی قانع شوند مدیرکل نباید از جنس موسیقی باشد و پشت میز نشین بودنش کمک می‌کند که تصمیماتش بدون بغض و حسد باشد. موضوعی که در دوران مدیر کل قبلی کاملا مشهود بود و باعث بروز اتفاقات ناگواری در سال نودوچهار شد.
- از طرفی حضور حمیدرضا نوربخش به عنوان دبیر سی‌و‌دومین جشنواره موسیقی فجر باعث ثبات روند صعودی شد که از سال گذشته در جشنواره موسیقی بنا نهاده بود. از جایزه باربد گرفته تا آمارهای فروش بالای بلیت و استقبال مخاطب و البته تعاملات بین‌المللی که می‌توان به عنوان دستاوردهای مدیریت نوربخش در جشنواره موسیقی فجر نام برد. شاید یکی از مهم‌ترین تصمیمات معاونت هنری انتخاب مجدد وی برای دبیری جشنواره سی‌و‌سوم است که قطعا با تجارب و موفقیت‌های دو سال گذشته از حالا می‌توان توقع جشنواره‌ای پر بار در سال نودوشش را داشت.
- یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اهالی موسیقی در سال گذشته تعداد بالای آمار لغو کنسرت‌ها در سراسر کشور و قهر بزرگان موسیقی بود که در سال نودوپنج با برنامه‌ریزی‌های مدون و همچنین اصلاح ماده ۲۰ نیروی انتظامی «شیوه‌نامه اجراهای صحنه‌ای» در هیئت دولت و مشخص شدن شرح وظایف دستگاه‌های مربوطه این آمار به حداقل رسید و بسیاری از هنرمندانی که در سال نود و چهار موفق به حضور در صحنه نشده بودن امسال به اجرای برنامه پرداختند.
- گنجینه بکر موسیقی نواحی با اساتید آن یکی از مظلوم‌ترین و مهجورترین اهالی موسیقی در کشور محسوب می‌شوند که در ادوار مختلف مورد بی‌توجهی‌های بسیاری قرار گرفته‌اند. جای بسی خوشحالی دارد که در یک سال اخیر اهمیت ویژ‌ه‌ای به حوزه موسیقی نواحی شده است که برگزاری مجدد جشنواره ملی موسیقی نواحی ایران یکی از رویدادهای مهم این حوزه می‌باشد. هرچند با توجه به پتانسیل‌های موجود موسیقی نواحی در آینده باید بیشتر به آن پرداخته شود.
- اجراهای صحنه‌ای، تولید آلبوم و تک آهنگ در سال نود و پنج نسبت با ادوار گذشته رشد چشم‌گیری داشته و این خود گواهی بر بهبود وضعیت موسیقایی کشور است. البته حل اختلاف نظرات و مشکلات ارکسترها نیز که در سال گذشته آبستن جنجال‌های بسیاری بود و امسال به یک آرامش نسبی رسید از نکات قابل تامل این سال است.
با توجه به موارد ذکر شده که تنها بخشی از دستاوردهای موسیقایی کشور در سال نودوپنج می‌باشد می‌توان نتیجه گرفت که بعد از سال نودوچهار که فضای موسیقی کشور بسیار ملتهب بود و حواشی بسیاری دامن اهالی موسیقی را گرفت سال جاری برای خانواده موسیقی سالی آرام و دور از تنش به حساب می‌آید و همین آرامش بسترساز پیشرفت‌های بسیاری در بخش‌های مختلف موسیقی شده است. این خود می‌تواند نسخه‌ای برای آینده باشد تا شاهد موفقیت‌های روز افزون در حوزه موسیقی باشیم و سال نودوشش را با برنامه‌ریزی و اتحاد و همدلی اهالی موسیقی به سالی پر از ملودی‌های صلح و دوستی بدل سازیم.