تا بارگذاری کامل صفحه صبور باشید...
اگر مدت زیادی منتظر مانده اید F5 را بفشارید!

آرشیو شماره های گذشته روزنامه هنرمند

  • هنرمند را دنبال کنید!

  • یادداشت

  • آخرین نوشته ها

    • بررسی «هنرمند» درباره سوء استفاده برخی برنامه‎سازان تلویزیون از مخاطب
      7523 بازدید
    • نقدی بر سرود تیم ملی فوتبال به نام «یازده ستاره» برای حضوردر جام جهانی
      6346 بازدید
  • 5729

    دوشنبه 30 می 2016 - 11:51

    4184 بازدید

    شماره 490

    علی نجفی| روی کار آمدن دولت تدبیر و امید در سال ۱۳۹۲ اهالی موسیقی را بیش از بقیه صنوف خوشحال کرد. این  شادی نشات از تصوری بود که برای خودشان ساخته بودند و گمان می‌کردند بعد از هشت سال سنگ اندازی در کارشان بالاخره هوای تازه‌ای برای موسیقی بوجود خواهد آمد و حال دولتی که شعارش امور فرهنگی ا‌ست بر مسند قدرت نشسته، قرار است تمام مطالبات این سالیان را برایشان احیا کنند. غافل از اینکه این حوزه عرصه‌ای برای زورآزمایی سیاسی می‌شود و قربانی اصلی آن هم اهالی محجوب موسیقی خواهند بود. ماجرای لغو کنسرت‌ها بعد از چهار سال بدل به یک امر طبیعی شده است و دیگر از شنیدن اینکه کنسرتی بعد از طی مراحل قانونی و اخذ تمام مجوزهای مربوط به یکباره با مخالفت گروه یا فردی خاص لغو ‌شود، تعجب نمی‌کنیم! با وجود اینکه تعدد لغو کنسرت در کشور صدای رئیس جمهور را نیز درآورده باز هم اتفاقی برای بر طرف شدن این مشکل رخ نداد و تنها علی جنتی و اطرافیانش بارها تاکید به حمایت از مجوزهایی که وزارت ارشاد صادر می‌کند، داشته‌اند و این دست اقدامات را غیرقانونی خوانده‌ و همه را به قانون مداری دعوت کرده‌اند، ولی متاسفانه صدایشان به جای نرسیده و هیچ تغییری در این روند مشاهده نمی‌شود. دیگر منتقدان هم حیران مانده‌اند که مقصر اصلی بی حرمتی به موزیسین‌ها کیست؟! آیا وزارت ارشاد با سیاست یک بام دو هوایی عنان کار از دستش در رفته که دیگر موسیقی فاخر و غیرفاخر فرقی ندارد و هیچ کدام با وجود داشتن مجوزهای قانونی از گزند لغو کنسرت در امان نیستند و شاید هم مشکل لغوکنندگان با شخصیت حقیقی یا حقوقی علی جنتی باشد و این مجال را فضایی برای مخالفت با سیاست‌های دولت می‌دانند.

    تعداد لغو کنسرت‌ها در دوران دولت یازدهم آنقدر زیاد شده که حسابش از دست رفته و در این زمینه می‌توان گفت دولت تدبیر و امید سبقت چشم‌گیری از دولت‌های گذشته گرفته است. فضای موجود به شکلی است که باید گفت هرسال دریغ از پارسال! حال که وارد آخرین سال از عمر دولت یازدهم شده‌ایم قانون‌شکنان و مخالفان دولت نگران هستند که خدای ناکرده نکند از غافله عقب بماند و نتوانند حق مطلب و دین خود را به موسیقی ادا کنند و از همین رو از  ابتدای بهار دست به کار شد‌ه‌اند و این روزها اخبار مخالفت با برگزاری کنسرت در شهرهای مختلف به گوش می‌رسد. (خدا به داد اهالی موسیقی تا آخر سال برسد، این ماجرا مصادق این مثل معروف است که می‌گوید سالی که نکوست از بهارش پیداست!)

    آخرین اقدام عجیب در این زمینه خبر لغو کنسرت شهرام ناظری در نیشابور برای سومین بار است که با وجود دریافت تمام مجوزهای قانونی در صورت برگزاری از سوی برخی از مسوولین تهدید به لغو و برخورد شده است! نکته قابل تامل برگزاری کنسرت ناظری در همین شهر به مناسبت روزخیام در سال گذشته است. حال دیگر کسی نمی‌داند در این یک سال چه اتفاقی افتاده که برخوردی این چنینی با این هنرمند می‌شود!

    با تمام این تفاصیل باید منتظر لغو بیشتر کنسرت‌های پاپ و سنتی در ادامه سال ۹۵ بود و دیگر نه تعجب کنیم و نه توقع رفع مشکل و برگزاری مجددش را داشته باشیم. تنها می‎توانیم دعا کنیم که شاید در دولت دوازدهم شرایط به گونه‌ای دیگر باشد و سایه غرض ورزی‌های و مناقشات سیاسی از سر موسیقی کم شود و اهالی موسیقی بتوانند بعد از دوازده سال نفسی راحت و بی‌دغدغه بکشند.

     

    شما می توانید تصویری از خودتان را در کنار دیدگاهی که می نویسید، قرار دهید!

    بدون دیدگاه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    سیامک ساسانیان